In juli 2021 kregen de bewoners van de Kruidenwijk te horen dat er in het Anton Pieckhofje 36 dak en thuislozen gehuisvest gaan worden.
Het gebouw, dat ooit dienst deed als zorginstelling voor demente Haarlemmers, kwam leeg te staan. Het Haarlemse college heeft het gebouw direct voor 10 jaar gehuurd om er dak en thuislozen in te vestigen.
Zonder enige vorm van overleg!
Het was een mededeling in de commissie Samenleving en ook een mededeling naar de bewoners.
Hart voor Haarlem heeft de lokatie bezocht en is in gesprek gegaan met de omwonenden. En ze heeft zich hard gemaakt voor de omwonenden. Het participatieproces is ook hier weer dramatisch verlopen.
We hebben ook een alternatief gezocht. Dus niet alleen tegen zijn, maar ook oplossingen zoeken.
Samen met de VVD en overige lokale partijen hebben we het onderwerp op de raadsagenda weten te krijgen. De wethouder wilde deze zaak namelijk niet bespreken in de Raad. Ze vond dat de beslissing een college bevoegdheid was.
Ook CDA en D66 waren kritisch en meldden dat ze de bewoners zouden steunen. Jammer dat als er dan echt gestemd moet worden men niet thuis geeft, en de bewoners met lege handen wegstuurt.
Het college gaat maar liefst €2 miljoen investeren in het pand, dat ze van woningcorporatie Ymere gaat huren. Zonde van het geld dat beter aan andere zaken besteed kan worden. Dat deze bewoners geen vertrouwen meer hebben in de politiekis dan ook goed te begrijpen.
Hart voor Haarlem blijft zich inzetten voor de bewoners, ook na de verkiezingen!
Met nog 6 weken te gaan tot de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart hebben Hart voor Haarlem en Liberaal Haarlem besloten de krachten de bundelen.
Mirjam Otten voegt zich bij Hart voor Haarlem. Met Louise van Zetten als bekend gezicht van Hart voor Haarlem, zal Mirjam zich inzetten voor de toekomst van onze mooie stad. Louise is de lijsttrekker, met Mirjam op de tweede plaats. Huidig schaduwraadslid Diederik Mohr staat op plek drie.
De volledige kandidatenlijst zal binnenkort gepubliceerd worden. Met gebundelde krachten streven we naar minimaal drie zetels. Door samen te werken met de overige lokale partijen willen we ons na de verkiezingen sterk maken om mee te kunnen besturen.
Met Chris IJsbrandy, de laatste 4 jaar schaduwraadslid in de commissie Bestuur, heeft Hart voor Haarlem een ijzersterke wethouderskandidaat voor het nieuw te vormen college van burgemeester en wethouders. Want het is natuurlijk de hoogste tijd dat lokale partijen wat te zeggen krijgen in Haarlem!
Om soepeler en sneller ingewikkelde besluiten te nemen, én daarnaast een breder draagvlak onder inwoners te genereren, is er door enkele politieke partijen een initiatiefvoorstel voor een burgerberaad gedaan. De raad hoopt daarmee discussies over een ingewikkeld onderwerp als de huisvesting van mensen met psychische problemen vlotter te kunnen besluiten.
In een burgerberaad zitten burgers, na loting, welke op basis van uitgebreide informatie en overleg aanbevelingen doen over het voorgestelde beleid. Deze burgers vormen een dwarsdoorsnede van samenleving. Er zitten dus ongeveer evenveel vrouwen als mannen in, en ook wordt er gelet op de leeftijdsopbouw en de culturele diversiteit. Volgens het initiatiefvoorstel moeten discussies niet verzanden in een gepolariseerde voor- of tegen discussie, maar moet er met respect voor elkaars standpunten worden gekeken naar een oplossing.
Hart voor Haarlem vindt participatie zeer belangrijk . Ze stemt dan ook in met het voorstel omdat het een pilot is en de uitwerking later vorm zal krijgen. We zullen deze pilot kritisch volgen.
In de Visserbocht, onderdeel beschermd stadsgezicht, staan al jaren witte plastic containers opgeslagen op een klein bedrijventerrein aan de oever van het Spaarne.
Uit eerdere vragen van Hart voor Haarlem bleek dat de firma Goedhart dit terrein al sinds 1959 huurt van de gemeente. Volgens het contract d.d. 31 augustus 1959 wordt er een vergoeding betaalt van 244 gulden en is het gebruik ‘te alle tijde’ in achtneming van een opzegtermijn van drie maanden geheel of gedeeltelijk op te zeggen.
Inmiddels is het december 2021 , ruim 60 jaar later en betaalt de firma Goedhart tegenwoordig 163,67 euro per jaar!
Hart van Haarlem vraagt zich af waarom de gemeente het huurcontract nooit heeft aangepast en waarom het contract al 60 jaar stilzwijgend heeft verlengd.
Het college geeft toe dat hier sprake is niet normale huurprijzen. Ook geeft het college toe dat het een ongebruikelijke situatie is dat er opslag op de openbare plaats vindt.
De burgemeester heeft toegezegd dat hij mogelijkheden gaat zoeken om aan deze situatie een eind te maken.
Schilderij Kenau Simons Hasselaer op de wallen van Haarlem wordt gerestaureerd.
Kenau Hasselaer van Henderikus Egenberger en Barend Wijnveld uit 1854.
Haarlem heeft 12 miljoen over dat eenmalig kan worden besteed. Een bedrag dat bestemd is voor de haarlemse burger, vindt Hart voor Haarlem. Ze heeft dan ook een voorstel gedaan om ieder haarlems huishouden 100 euro te compenseren. Echter dit voorstel heeft het niet gehaald. De coalitiepartijen steunden de voorstellen van het college en zag een eenmalige meevaller voor de Haarlemmer niet zitten.
Het voorstel om het schilderij van Henderikus Egenberger en Barend Wijnveld van Kenau te restaureren kreeg wel een meerderheid van de Gemeenteraad en daardoor is er nu geld vrijgemaakt om dit schilderij te restaureren.
Het schilderij is in bezit van het Frans Halsmuseum en hangt in de Frabciuskamer in het Stadhuis van Haarlem.
Een stukje historie dat slecht onderhouden is, krijgt weer glans.
Hart voor Haarlem vraagt een zeker bestaan voor het Museum Haarlem
Museum Haarlem is het stadsmuseum van Haarlem en Zuid-Kennemerland. Het museum vertelt het verhaal van de recente en de oude geschiedenis van de stad en haar omgeving. De organisatie bestaat uit een klein team en heel veel vrijwilligers. De vrijwilligers werken als gastvrouw of gastheer en zijn actief in diverse werkgroepen.
Het museum werkt samen met andere musea om van elkaar te leren, te delen en collecties op elkaar af te stemmen.
Ze wil een levendig en inspirerend museum zijn dat een active rol speelt in onze stad.
Het huidige college heeft een cultuurplan opgesteld. In dit cultuurplan wordt vastgelegd welke musea in dit cultuurplan passen en daarbij verzekert zijn structurele subsidie.
Hart voor Haarlem verbaast zich dan ook over het feit dat het Museum Haarlem niet is opgenomen in het Cultuurplan.
het Cultuurplan verwoord vijf ambities t.w:
cultuur voor iedereen
cultuureducatie
dwarsverbanden cultuur en welzijn
belang van erfgoed voor Haarlem als historische stad.
Bovenstaand is onversneden van toepassing op Museum Haarlem.
Hart voor Haarlem heeft dan ook een motie ingedient om Museum Haarlem alsnog op te nemen in de Culturele Basis Infrastructuur. Deze motie is door een meerderheid van de Gemeenteraad omarmt, zodat het Museum Haarlem een jaarlijkse bijdrage van 40.000 euro kan verwachten om haar continuiteit te waarborgen.
Donderdag 14 oktober jl sprak de Haarlemse gemeenteraad langdurig over de uitspraken van wethouder Michel Rog (CDA) met betrekking tot de invoering van de coronapas en de QR-code.
Hart voor Haarlem was de wethouder erkentelijk dat hij zich wilde verantwoorden en had dan ook gedacht dat deze principiële man de eer aan zichzelf zou houden en af zou treden.
Echter, de wethouder blijft zitten.
Dat de wethouder principieel is lazen we in zijn bericht van 23 september jl waarin hij via zijn secretariaat liet weten dat hij ‘principieel’ tegen de test en QR samenleving is. Hij vraagt om als wethouder verschoond te worden van het tonen van een test of QR code.
In zijn tweet van maandag 27 september jl. deelde hij ook de mening van gewezen CDA staatsecretaris Mona Keijzer. Hij steunt haar uitspraken, waarin zij het landelijke corona beleid afkeurt.
Op basis van bovenstaande uitspraken vindt Hart voor Haarlem dat zijn positie onhoudbaar is geworden. Rijksbeleid, en hierop gebaseerd gemeentebeleid, als wethouder openlijk naast je neer leggen is ondermijnend voor de geloofwaardigheid van de overheid. Dat is namelijk ook een principe, los van de inhoud van de zaak waar het hier om gaat.
Een grote meerderheid van de gemeenteraad is het met het standpunt van Rog niet eens en heeft de wethouder een tik op de vingers gegeven, maar vond het niet zwaar genoeg om hem naar huis te sturen. Een motie van wantrouwen ingediend door Hart voor Haarlem kon helaas niet rekenen op een meerderheid vanuit de Gemeenteraad.
Hart voor Haarlem vindt dat als de wethouder persoonlijke standpunten heeft die afwijken van het gemeentebeleid, hij die moet verkondigen in een marktkraampje, maar niet kan functioneren als wethouder in het Haarlemse college.
De Huiskamer van Oost is een initiatief van vrijwilligers die buurtgenoten (en aanhang) bij elkaar weten te brengen door het organiseren van activiteiten.
De Huiskamer bevindt zich nu in de Blauwe Wetering. Echter dit gebouw wordt op korte termijn gesloopt.
De Huiskamer is een enorm succes. Zeven dagen in de week activiteiten, kopje koffie drinken met elkaar en tegenwoordig ook een kledingbeurs. Er worden soep en snacks bereid. Het is laagdrempelig en het voorziet in een behoefte.
De Huiskamer heeft al een jaar geleden bij de gemeente Haarlem aangegeven dat zij een onderkomen zoekt. Echter de gemeente Haarlem gaf daar geen gehoor aan.
HvH heeft in maart 2021 een motie ingediend die de Wethouder opdraagt om een onderkomen te zoeken.
Deze motie is door een meerderheid van de gemeenteraad ondersteund. Echter tot nu toe heeft dit niet tot een resultaat geleid.
Veel praten en weinig doen. HvH heeft nogmaals een motie ingediend om nu snel in actie te komen om voor de Huiskamer van Oost een passend onderkomen te realiseren. Een onderkomen dat ze verdienen!
Donderdag 30 september 2021 zal de commissie Samenleving weer in gesprek gaan met de Wethouder. De klok tikt en de tijd dringt want binnenkort zal de sloophamer in het huidige onderkomen een eind maken aan dit geweldige initiatief. HvH zal er alles aan doen om dit te voorkomen.
Grafische voorstelling uit ‘Transformatieprogramma Sociaal Domein Haarlem’, een publicatie van de gemeente uit 2015
Zorgen over inkoop diensten sociaal domein
Hart voor Haarlem maakt zich ernstig zorgen over de voorgenomen aanbestedingen in het sociaal domein. Wij delen deze zorgen met een groot deel van de sector, werkgever van duizenden medewerkers in de regio en verbinder naar nog eens duizenden vrijwilligers en mantelzorgers die met een grote persoonlijke betrokkenheid hun bijdrage leveren aan het sociale weefsel van onze stad en regio.
In het sociaal domein valt nog veel te verbeteren
Wij zien ook dat er in de organisatie van deze sector zeker nog wel wat te verbeteren valt. Er zijn best veel aanbieders van vergelijkbare diensten. Er zijn veel ingangen voor inwoners die leiden naar gebruik van deze diensten. Toezicht is over meerdere instanties verdeeld. De schaal waarop gewerkt wordt loopt van wijk, via stad, naar deelregio (Zuid-Kennemerland en IJmond), en provincie. Waar welke verantwoordelijkheden liggen is niet altijd duidelijk. Het budgetbeheer is niet overal even sterk. De vraag is stijgend; de kosten stijgen nog harder. Voldoende capaciteit zeker stellen en gemotiveerde medewerkers vinden en behouden wordt ondertussen een steeds grotere uitdaging.
College kiest niet voor verbetering maar voor complete outsourcing
De manier waarop het ‘sociale’ College van PvdA, GroenLinks, D66 en CDA deze problemen wil oplossen wijzen wij echter af. Hun voorstel is voor drie grote brokken (Gewoon-in-de-Wijk, Complexe Jeugdzorg en Ambulante Jeugdzorg) drie commerciële bedrijven te zoeken waaraan deze segmenten compleet uitbesteed kunnen worden. Opgeruimd staat netjes. De gemeente is via dit Aannemersmodel van het probleem af (denkt men). De koude sanering van deze markt met zijn honderden organisaties en duizenden medewerkers en vrijwilligers wordt vervolgens aan deze bedrijven, die ook van buiten de stad kunnen komen, overgelaten. Een neoliberale oplossing uit het boekje. Het is dan ook niet verwonderlijk dat in de commissie Samenleving de VVD de grootste pleitbezorger is van dit model!
Politieke partijen laten zich met een kluitje in het riet sturen
Veel andere partijen in de Raad, inclusief coalitiepartijen PvdA en GroenLinks, zijn kritisch op dit Aannemersmodel, maar laten zich tot nu toe door de wethouders Botter en Meijs met een kluitje in het riet sturen. Uitspraken als “wij delen uw zorgen”, “wij nemen het mee naar de volgende ronde”, “dat mag natuurlijk niet gebeuren” moeten de Raadsleden geruststellen. Ondertussen gaat men vrolijk verder op het ingeslagen pad waarop het ‘point-of-no-return’ op een zeker moment gepasseerd is. Dan zijn er naar sectorpartijen en gemeenten waarmee wordt samengewerkt teveel commitments aangegaan om nog zonder gezichtsverlies of zelfs juridische claims een andere wending aan dit proces te geven. De Gemeenteraad is de fuik dan allang ingezwommen, en kan na wat gepruttel nog slechts tekenen bij het kruisje.
Hart voor Haarlem stelt een alternatief voor waarbij het sociaal domein publiek blijft
Hart voor Haarlem legt zich hier niet bij neer. Omdat ‘meepruttelen’ weinig oplevert hebben we in een discussiestuk een radicaal andere visie neergelegd op bedrijfsvoering en inkoop in het sociaal domein. Een visie die recht doet aan wat inwoners nodig hebben en medewerkers en vrijwilligers in Haarlem kunnen leveren.
Deze visie houdt de verantwoordelijkheid voor het sociaal domein waar hij thuishoort: in de publieke sector. Wij noemen dit het Regiemodel.
Door dit Regiemodel professioneel vorm te geven menen wij de huidige problemen op te kunnen lossen, zonder koude sanering, met behoud van de Haarlemse signatuur, en van de kennis van wijken en hun inwoners.
Sociaal domein vraagt om maatwerk
Het Regiemodel biedt de mogelijkheid tot maatwerk voor het zeer diverse karakter van de diensten die in het sociaal domein geleverd moeten worden. Het regelen van een traplift voor een oudere inwoner thuis is uiteraard heel wat anders dan het regelen van complexe jeugdzorg voor een jongvolwassene, hulp bij dyslexie voor een schoolgaand kind, of een initiatief voor dagbesteding in de wijk.
Ook de bekostiging van diensten moet verschillend zijn, passend bij het soort dienst dat geleverd wordt. Soms kan het een vaste prijs voor een dienst zijn, soms een bijdrage voor capaciteit (‘bedden’) die een aanbieder voor inwoners van Haarlem beschikbaar moet houden, soms een subsidie voor projectmatige of nieuwe initiatieven, soms een uurtarief voor de inzet van professionals.
Door een slimme inrichting kan maatwerk ook efficiënt zijn
Dit lijkt ingewikkeld, maar kan sterk vereenvoudigd worden door:
1) de concrete diensten die inwoners van het sociaal domein kunnen verwachten veel duidelijker te maken.
2) de regie voor de matching van deze diensten met behoeften uit de stad eenduidig te beleggen bij sociale wijkteams of centra voor jeugd en gezin.
3) deze (publieke) ‘zorgmakelaars’ verantwoordelijk te maken voor een groot deel van het budget dat de gemeente voor het sociaal domein beschikbaar heeft.
4) de uitvoering grotendeels over te laten aan marktpartijen die zich kunnen laten certificeren om de diensten te leveren.
5) de koppeling tussen vraag en aanbod met digitale hulpmiddelen te ondersteunen, zodat de snelheid en doelmatigheid toeneemt, gegevens van cliënten eenmalig vastgelegd kunnen worden, en alle gegevens voor de verdere administratieve afhandeling direct beschikbaar zijn.
Gemeente moet haar huiswerk doen
Kortom de gemeente moet gewoon haar huiswerk doen en verder gaan met het zelf professionaliseren van de aansturing van dit domein in plaats van de handdoek in de ring te werpen, en het ‘probleem’ over de schutting naar het bedrijfsleven te gooien. Dit laatste zal slechts leiden tot een enorme en onomkeerbare verschraling van het sociaal domein, ten koste van zowel inwoners van Haarlem als van Haarlemmers die in de sector werken of als vrijwilliger actief zijn. Je kunt het sociaal domein niet verbeteren door het te ontsocialiseren.
Lees ons discussiestuk voor meer informatie
In ons discussiestuk hebben we beide modellen in meer detail beschreven en naast elkaar gezet. In de conclusie lichten we toe waarom Hart voor Haarlem kiest voor het Regiemodel. Dit discussiestuk zal op 30 september 2021 in de Commissie Samenleving besproken worden.
Wij houden je op de hoogte over wat hier uit komt.
Sinds jaar en dag wordt er gezwommen in het Spaarne en aangrenzende wateren.
In deze ‘Corona-zomer’ zullen veel gezinnen thuis vakantie vieren.
Hart voor Haarlem pleit er dan ook voor zwemmen in het Spaarne toe te staan en veiliger te maken in plaats van te verbieden, zoals de gemeente nu doet.
Waarom geen zwemzones afbakenen met ballen en wat meer zwemtrapjes aanbrengen? Kom op College, wordt eens wat creatiever.
Overigens zijn er ook nu al flink wat wateren rond Haarlem waar je wel mag en veilig kunt zwemmen. Kijk hier voor een overzicht.
De Huiskamer van Oost is een initiatief van vrijwilligers die buurtgenoten (en aanhang) bij elkaar weten te brengen door het organiseren van activiteiten.
